Terörsüz Türkiye’nin Şifreleri

Erzincan Çayırlı Ülkü Ocakları başkanı Torun Turan, 12 Şubat 1976 tarihinde Erzincan Tren İstasyonunda ensesinden vurularak şehit oldu.

Öğretmen Metin Özcan 14 Mayıs 1977 gecesi kaçırılarak görev yaptığı Mardin Cumhuriyet Ortaokulu bahçesine boğazı kesilerek şehit edildi.

Ankara Endüstriyel Sanatlar Yüksek Okulu öğrencisi Mehmet Metin Olgaç, 3 Ekim 1977 günü Mardin’deki ailesinin yanından dönerken Batman yakınlarında otobüsten indirilerek şehit edildi.

Diyarbakır Bağlar Atatürk Ortaokulu müdürü Ömer Atılgan, 26 Ekim 1977 sabahı evinden çıkarken kurşunlanarak şehit edildi.

Elazığ Ülkü Ocakları yönetim kurulu üyesi ve lise öğrencisi olan Sadi Yılmaz, 6 Ocak 1978 günü okul çıkışı silahla vurularak şehit edildi.

Muş Ülkü Ocakları Yönetim Kurulu Üyesi Adnan Yüzgün, 20 Mart 1978 günü önce dövülerek sonra kurşunlanarak şehit edildi.

Tunceli’nin Ovacık ilçesinde esnaflık yapan Haydar Koç, 31 Mart 1978 günü dükkanı basılarak şehit edildi. Vücuduna 36 mermi isabet etmişti.

Urfa Atatürk İlkokulunda stajyer öğretmen olarak görev yapan Turgay Yetkin, 2 Haziran 1978 günü okul çıkışı uğradığı silahlı saldırıda şehit düştü.

İstanbul Eczacılık Fakültesi öğrencisi İsa Abacı yaz tatilini geçirmek için geldiği memleketi Urfa’da Ağustos 1978 akşamı babasının dükkanında vurularak şehit oldu.

Elazığ Ülkü Ocakları yönetim kurulu eski üyelerinden Ali Hazar, görev yaptığı belediyeye ait depoya yapılan baskın sonucu 15 Eylül 1978 günü şehit edildi.

Urfa 11 Nisan Kurtuluş İlkokulu müdürü Fehmi Kasanoğlu, CHP iktidarı tarafından sürgün edildiği Cumhuriyet İlkokulu bahçesinde 25 Eylül 1978 sabahı İstiklal Marşı okunurken ensesinden vurularak şehit edildi.

Urfa Sebze Hali esnaflarından Arslan Baysal, 8 Ekim 1978 günü evinin yakınlarında vurularak şehit edildi.

Urfa Sebze Hali esnaflarından Mustafa Mağat ile oğlu MHP İl Gençlik Kolları başkanı Yaşar Mağat, 29 Kasım 1978 sabahı işe giderken vurularak şehit edildiler.

MHP Mardin İl Başkanı Ata Pehlivanoğlu, 7 Aralık 1978 günü Kızıltepe ilçesinde uğradığı saldırıda şehit düştü.

MHP Diyarbakır il yönetim kurulu üyesi olan taksici Mehmet Sümbül, 27 Aralık 1978 günü önce demir çubuklarla dövüldü ardından kurşunlanarak şehit edildi.

Tunceli’de minibüs şoförlüğü yapan Ahmet Kuzu ve öğretmen Veysel Keleş kaçırılıp günlerce işkence edildikten sonra 30 Aralık 1978 günü şehit edildi.

Mardin’in Ömerli ilçesinde görev yapan öğretmen Tacettin Amuca 3 Ocak 1979 günü 27 kurşunla şehit edildi.

Urfa Ülkücü Öğrenciler Birliği yönetim kurulu üyesi Ali Durmuş, henüz birkaç aylık evliyken 5 Mart 1979 sabahı kurşunlanarak şehit edildi.

Elazığ Devrim Ortaokulu müdürü olarak görev yapan Adnan Baydili, 27 Nisan 1979 sabahı görev yerine giderken kurulan pusuda şehadet şerbetini içti.

Urfa UPİSAŞ İplik Fabrikasında işçi olarak çalışan Ahmet Sağlam, 22 Temmuz 1979 sabahı evinden işe giderken vurularak şehit edildi.

Bingöl’ün MHP’li belediye başkanı Hikmet Tekin, 12 Ağustos 1979 akşamı iftar dönüşü düştüğü pusuda annesi ve kardeşiyle birlikte şehit düştü. Saldırıdan sağ kurtulan yeğeni Selma hayata küstüğü için 40 yıl boyunca tek kelime bile konuşmadan yatağa bağlı yaşadıktan vefat etti.

İbrahim Bayoğlu, Urfa Gıda Teknoloji MYO’dan mezun olduktan sonra Adana’nın Kadirli ilçesinde staj yapmakta iken ablasını ziyarete gittiği Mardin’in Kızıltepe ilçesinde 17 Ağustos 1978 günü sırtından kurşunlanarak şehit düştü.

Mardin’in Gerçüş ilçesi Kırhat köyünde asker öğretmen olarak yapan Cafer İnce 15 Eylül 1979 gecesi lojmanı basılarak şehit edildi.

Adıyaman Bahçelievler mahallesinde 17 Ekim 1979 akşamı kurulan pusuda Remzi Aslangöz, Tevfik Seçilmiş ve Mithat Yaşar isimli üç arkadaş kurşunlanarak şehit edildi.

Urfa Ceylanpınar TİGEM işçi sendikası başkanı Şükrü Deşik, 7 Kasım 1979 günü düzenlenen saldırıda şehit düştü.

Vakıflar Bankası Urfa şubesi memurlarından Nihal Sabuncu Çizmecioğlu 12 Kasım 1979 akşamı iş çıkışı otomatik silahlarla taranarak şehit edildi. Aynı saldırıda eşi de yaralandı.

Mardin’in Derik ilçesinde taksicilik yapan Bahattin Ekdelen 7 Aralık 1979 günü otomatik silahlarla taranarak şehit edildi.

Urfa’nın Suruç ilçesindeki evi kurşunlanan, kitapçı dükkanı kundaklanan Şükrü Öztürk, 30 Ocak 1980 gecesi evinin olduğu sokakta demir çubuklarla dövüldükten sonra kurşunlanarak şehit edildi.

Mardin’in Savur ilçesinde memur olarak çalışan Ethem Kaymaz 20 Mart 1980 günü kardeşiyle birlikte düştüğü pusuda şehit oldu.

Urfa’nın Birecik ilçe Ülkü Ocakları başkanı Müslüm Bingöl 22 Nisan 1980 günü arkadaşlarıyla oturduğu çay bahçesinde Ejder Çılgın ve Salih Düzyol ile birlikte şehit edildi.

Urfa Onikiler mahalle muhtarı Hüseyin Süzen 15 Haziran 1980 günü evi basılarak, memur oğlu Haydar Süzen ile birlikte şehit edildi.

Van Alparslan Öğretmen Okulu öğrencisi Sadettin Körüklüoğlu, 27 Haziran 1980 günü Muş’un Bulancak ilçesinde cami çıkışı kurşunlanarak şehit edildi.

Gaziantep Ülkücü İşçiler Derneği üyesi Cuma Çelik, 10 Temmuz 1980 günü çalıştığı fırına yapılan baskında vurularak şehit düştü.

MHP’nin Batman Belediyesi meclis üyesi Halil Kaya, 22 Temmuz 1980 günü kaçırılarak işkence ile şehit edildi. Cenazesi 15 gün sonra bir çoban tarafından bulundu.

Mardin’in Nusaybin ilçesi Toprak Mahsulleri Ofisi Müdürü Nevzat Ocak, 28 Temmuz 1980 günü uğradığı saldırıda şehit düştü…

Yukarıda saydığımız kurbanların ortak tarafı ülkücü olmalarıdır. Büyük İsrail hayaliyle hayata geçirilen BOP’un önündeki tek engel olarak görüldüğünden dolayı 70’li yıllarda ülkücüler hedef tahtasına konulmuştu.

Bazı hedeflere havlaması, bazı hedefleri de ısırması için küresel emperyalizmin marifetiyle kurularak bir “veledi zina” gibi ortaya bırakılan kawacılar, apocular ve pkk terör örgütleri tarafından 1976 - 1980 yılları arasında Doğu ve Güneydoğu illerinde düzenlenen kahpe saldırılarda şehit düşen ülkücülerden bazılarının isimlerini yukarıya yazdım.

Bazılarının diyorum çünkü; tamamını gazete sütunlarına değil, kitaplara, ansiklopedilere ancak sığdırabilirim.

Oturdukları kahpe kucaklardan yıllarca, genç, yaşlı, kadın, çocuk, memur, esnaf, işçi, çiftçi ayırt etmeden ülkücülere saldırdılar.

Şehit düşen her ülkücü ardında gözü yaşlı eşler, yetim çocuklar, karalar bağlayan ana-babalar bırakıyordu.

Sadece şehitler mi, ruhsal veya fiziksel engelleriyle yaşamak zorunda kalan yüzlerce ülküdaşımız da var…

Aradan yıllar geçti. Ülkücüler kendi yaralarını kendileri sarmaya çalıştı. Bazı illerde bunu kendine görev edinen ülkücüler imkanlar ölçüsünde şehit yakınlarına ve gazilere destek oldu. Bazı illerde ise maalesef kaderleriyle baş başa kaldılar.

Asıl bekledikleri yakınlarının şehadetlerinin devlet tarafından tanınmasıydı ama bu beklenti hiçbir zaman karşılık bulmadı. Şöyle inançlı, azimli, cesur bir ülkücü milletvekili tarafından TBMM’ye bu konuda bir önerge verilemedi.

Şimdi “Terörsüz Türkiye” adıyla bir süreç başlatıldı. Ülkücü hareket olarak bizler tabi ki terörsüz bir Türkiye’yi arzularız ama karayılanı, sarıçıyanı dahil bütün teröristlerin Türk mahkemeleri tarafından yargılanarak indirimsiz bir şekilde cezalandırılmaları gerektiğini savunuyoruz.

Kimse bize teröristin toplumsal entegrasyonu vs. masalları anlatmasın, Türk devletinin bütünlüğüne, Türk milletinin canına kastetmiş olan teröristin dinleneceği tek yer mahkeme salonudur. Orada itiraf edecekleri cinayet, uyuşturucu kaçakçılığı, mülteci kaçakçılığı, fuhuş, haraç, gasp, soygun, taciz, tecavüz suçlarından dolayı verilecek cezaya razı olup, cezalarını çekeceklerdir.

Şimdi, her biri on yıl, yirmi yıldır dağda olan zalim, katil ve satılmış teröristlerin analarının bile dinlendiği bu komisyonda ülkücü şehit aileleri de dinlenmelidir. Hepsinin mahkeme tutanaklarında kürtçü terör örgütleri tarafından vuruldukları açıkça belirtilen ülkücülerin şehadetleri resmen tanınmalıdır.

Terörsüz Türkiye ancak böyle sağlanır ve Türk milletinin desteğini alır.